Cele
i zadania kształcenia.
Definicja
kształcenia ( wg. Okonia): uporządkowany w czasie ciąg zdarzeń
obejmujący czynności nauczyciela i ucznia ukierunkowane przez
odpowiedni dobór celów i treści oraz uwzględniający takie
warunki i środki które służą wywoływaniu pożądanych zmian w
uczniach.
Cele
kształcenia (wg Okonia)
Cele
edukacji i cele systemu oświaty to świadomie założone skutki,
które społeczeństwo pragnie osiągnąć przez funkcjonowanie
systemu oświaty. Zatem zależą one od charakteru każdego
społeczeństwa.
Wg K.Sośnickiego
cele kształcenia mają dwa źródła: natura ludzka i życie społeczne człowieka.
cele kształcenia mają dwa źródła: natura ludzka i życie społeczne człowieka.
W pierwszej grupie, nazywanej naturalistyczną, Sośnicki wyodrębnia trzy odmiany wyprowadzające cele z:
1) ogólnoludzkiej natury człowieka
2) jego indywidualnych właściwości
3) jego"losu" charakteryzującego jego bieg życia
W drugiej grupie-socjologicznej-wyodrębnił dwie podgrupy wyprowadzając cele z:
1) empirycznego obecnego stanu życia społecznego (cele socjologiczno-empiryczne)
2) ideologicznego obrazu tego życia, który powstaje i się rozwija (cele ideologiczne)
Cele
kształcenia wg Encyklopedii Pedagogicznej.
Cele
kształcenia i wychowania to najogólniejsza wizja pożądanych
właściwości:
a) fizycznych
b) umysłowych
c) społecznych
d) kulturowych
e) duchowych jednostki
chce się je uzyskać poprzez:
- tworzenie odpowiednich warunków indywidualnego rozwoju
- jego stymulowanie zwłaszcza w systemie oświatowo-wychowawczym: zarówno na lekcji szkolnej, jak i poprzez inne formy kształcenia oraz zabiegi mające na celu przyswojenie uczniowi i wychowankowi:- wiedzy i związanych z nią umiejętności
- poglądów
- przekonań
- orientacji
- motywacji.
CELE KSZTAŁCENIA:
a) fizycznych
b) umysłowych
c) społecznych
d) kulturowych
e) duchowych jednostki
chce się je uzyskać poprzez:
- tworzenie odpowiednich warunków indywidualnego rozwoju
- jego stymulowanie zwłaszcza w systemie oświatowo-wychowawczym: zarówno na lekcji szkolnej, jak i poprzez inne formy kształcenia oraz zabiegi mające na celu przyswojenie uczniowi i wychowankowi:- wiedzy i związanych z nią umiejętności
- poglądów
- przekonań
- orientacji
- motywacji.
CELE KSZTAŁCENIA:
a) stanowią podstawę różnych koncepcji kształcenia
b) według nich można dobrać i ułożyć treści oraz program nauczania
c) są podstawowym kryterium w opracowaniu i doborze metod, form oraz środków dydaktycznych
d) są kryterium oceny efektywności pracy nauczyciela i uczniów, działalności całej szkoły
e) organizują: struktury szkolne, programy, metody, środki nauczania, kształcenie nauczycieli oraz badania naukowe
f) wyznaczają rolę nauk współdziałających z pedagogiką
g) spełniają funkcję koordynującą, integrującą i mobilizującą
h) są prospektywne, to znaczy dające rozległy widok na przyszłość, a więc pokazują nam jak powinno być
i) mają znaczenie regulacyjne; stanowią gwarancję przeciw nadmiernemu rozbudowaniu środków;
j) są one punktem odniesienia, do którego wszystko ma być przymierzane i według którego ma podlegać ocenie
k) od nich zależy osiąganie pożądanych właściwości:
-fizycznych
-umysłowych
-społecznych
-kulturowych
-duchowych jednostki.
Zasady
Kształcenia:
Wg. Okonia:
Wg. Okonia:
Zasady
kształcenia – rozumiane jako fundamentalne prawidłowości
dydaktyczne, które partycypują we wszystkich procesach kształcenia
(ewentualnie i wychowania), a zarazem ułatwiając nauczycielowi
zrozumienie tych procesów, nie tylko nie utrudniają jego twórczej
pracy, ale wręcz ją warunkują:
- zasada systemowości
- poglądowości
- samodzielności
- związku teorii z praktyką
- efektywności
- stopniowania trudności
- związku indywidualizacji i uspołecznienia
Wg
Cz. Kupisiewicza:
Zasady
nauczania – to normy postępowania dydaktycznego, których
przestrzeganie pozwala nauczycielowi zaznajamiać uczniów z
podstawami usystematyzowanej wiedzy, rozwijać ich zainteresowania i
zdolności poznawcze, wpajać im określone poglądy i przekonania
oraz wdrażać do samokształcenia:
- zasada poglądowości
- przystępności w nauczaniu
- świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania, uczenia się
- systematyczności
- trwałości wiedzy uczniów
- operatywności wiedzy uczniów
- wiązania teorii z praktyką
Wg
K. Kruszewskiego:
Zasady
dydaktyczne – to reguły organizowania i prezentowania wiadomości,
ogólne normy postępowania nauczyciela w czasie przygotowania i
prowadzenia lekcji umożliwiające uwzględnienie jednocześnie
informacji z wielu źródeł i utrzymanie kierunku czynności uczenia
się uczniów:
- zasady dotyczące materiału nauczania
- zasady dotyczące motywacji
- zasady dotyczące pracy ucznia
- zasady zharmonizowania systemów pedagogicznych
- zasady dotyczące stosunków społecznych w klasie
- zasady dotyczące czynności nauczyciela
- zasady dotyczące warunków zewnętrznych
Podsumowując:
cele kształcenia
a) stanowią podstawę
różnych koncepcji kształcenia
b) według nich można dobrać i ułożyć treści oraz program nauczania
c) są podstawowym kryterium w opracowaniu i doborze metod, form oraz środków dydaktycznych
d) są kryterium oceny efektywności pracy nauczyciela i uczniów, działalności całej szkoły
e) organizują: struktury szkolne, programy, metody, środki nauczania, kształcenie nauczycieli oraz badania naukowe
f) wyznaczają rolę nauk współdziałających z pedagogiką
g) spełniają funkcję koordynującą, integrującą i mobilizującą
h) są prospektywne, to znaczy dające rozległy widok na przyszłość, a więc pokazują nam jak powinno być
i) mają znaczenie regulacyjne; stanowią gwarancję przeciw nadmiernemu rozbudowaniu środków;
j) są one punktem odniesienia, do którego wszystko ma być przymierzane i według którego ma podlegać ocenie
k) od nich zależy osiąganie pożądanych właściwości:
-fizycznych
-umysłowych
-społecznych
-kulturowych
-duchowych jednostki.
b) według nich można dobrać i ułożyć treści oraz program nauczania
c) są podstawowym kryterium w opracowaniu i doborze metod, form oraz środków dydaktycznych
d) są kryterium oceny efektywności pracy nauczyciela i uczniów, działalności całej szkoły
e) organizują: struktury szkolne, programy, metody, środki nauczania, kształcenie nauczycieli oraz badania naukowe
f) wyznaczają rolę nauk współdziałających z pedagogiką
g) spełniają funkcję koordynującą, integrującą i mobilizującą
h) są prospektywne, to znaczy dające rozległy widok na przyszłość, a więc pokazują nam jak powinno być
i) mają znaczenie regulacyjne; stanowią gwarancję przeciw nadmiernemu rozbudowaniu środków;
j) są one punktem odniesienia, do którego wszystko ma być przymierzane i według którego ma podlegać ocenie
k) od nich zależy osiąganie pożądanych właściwości:
-fizycznych
-umysłowych
-społecznych
-kulturowych
-duchowych jednostki.
Literatura:
1.
W. Okoń: Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa 1980, s. 103.
2.K. Denek: Wartości i cele edukacji szkolnej, Poznań – Toruń 1994; R. Girod, Cele ostateczne a wyniki kształcenia [w:] Bliskie i dalekie cele wychowania, Warszawa 1987.
3.Encyklopedia Pedagogiczna, red. W. Pomykało, Warszawa 1993, s. 54.
2.K. Denek: Wartości i cele edukacji szkolnej, Poznań – Toruń 1994; R. Girod, Cele ostateczne a wyniki kształcenia [w:] Bliskie i dalekie cele wychowania, Warszawa 1987.
3.Encyklopedia Pedagogiczna, red. W. Pomykało, Warszawa 1993, s. 54.