Uświadomienie celów kształcenia

Cel to pewien stan, jaki musimy osiągnąć w wyniku realizacji procesu kształcenia. Zorientowany jest Na realizację procesu kształcenia, które wyrażane są w efektach. Cele kształcenia wyrażane są w stanie efektów, których źródłem formułowania jest:

- wiedza + wzory interpretacji (kultura, kwestia prawdy, świat obiektywny)

- normy regulujące integracje społeczne ( społeczeństwo, kwestia słuszności świat społeczny)

- osobowość jednostki + społeczeństwa (osobowość, świat subiektywny, kwestia szczerości). Cele to stan pożądany, skutek jaki chcemy osiągnąć na uczniu.

Bereźnicki:

Jeśli chcemy rozpocząć prawidłowy proces kształcenia musimy być świadomi celów kształcenia.

Wg. Okonia: Po co uświadamia się cele kształcenia?

Należy uświadomić uczniów aby zapobiec przypadkowości i chaotyczności w pracy.

„pozwala uczniom na uporządkowanie

własnego wysiłku, zapobiega przypadkowości i chaotyczności w pracy, stwarza

perspektywę zdobycia pewnej wiedzy i zastosowania jej w życiu”

Jest to podstawa do mobilizowania uczniów do pracy podczas lekcji.

Definicję świadomości:

-Kowalczyk: Jest to subiektywna realność aktualnie doświadczana przez podmiot.

- Świadomość to subiektywny obraz świata i samego siebie. Działanie informacji zależy od tego w jakim stopniu człowiek uświadomi sobie tę informację, jak bardzo jest dla niego ważna i prawdopodobna. Ważny jest wzrost aktywności jednostki w miarę zbliżania się do celu. Ważna jest tutaj jasność, struktura celu oraz to czy cel jest narzucony ( kto go narzucił , w jaki sposób jaki ma związek z potrzebami jednostki).

ŚWIADOMOŚĆ (PIRAMIDA)

- wiadomości : obraz świata,

- wartości, oceny, postawy emocjonalne i moralne

- działania, umiejętności, nawyki, postępowanie, programy

Cel uboczny- jeśli człowiek nie zna właściwego celu a równocześnie się na niego nastawia. cel poboczny jest realizowany w trakcie realizacji celu głównego. Przykład z nauką j. angielskiego

Na świadomość składa się:

- wiedza: podkreśla stosunek do świata zew, odbijającego się w psychice.

- przeżycia:

Są one jednością i wzajemnie się warunkują.

Świadomość kształtuje się w działaniu wpływając na przebieg tego działania

Świadomość celu zależy od ich zrozumienia, realizacji, kontroli realizacji przebiegu i uzyskanych rezultatów.

Zawsze należy pamiętać, że trudno wymagać , aby człowiek działał aktywnie, samodzielnie, kontrolował i korygował przebieg i rezultaty swoich działań, modyfikował je , czuł się za nie odpowiedzialny jeśli nie zna, nie rozumie i nie akceptuje celów wykonywanej czynności. Należy podkreślić, że odnosi się to zawsze do nauczyciela i do ucznia.

Świadomość- stan przytomności, gotowość odbierania bodźców zewnętrznych i wewnętrznych oraz reagowania na nie, w psychologii – stan psychiczny polegający na odzwierciedlaniu rzeczywistości, zwany -> ekstraspekcją oraz obserwowaniu i analizowaniu własnych myśli i przeżyć, co określa się jako –> introspekcję, która stanowi warunek regulacji stosunków jednostki z otoczeniem. Na świadomość składają się: stan czuwania, przeżywanie określonych treści ( przeżyć) w wyniku czego powstaje tzw. pole świadomości jako główny składnik samoświadomości, dzięki której możliwa jest autokontrola zachowania. W psychoanalizie wyróżnia się także stany nieświadomości i podświadomości ( freudyzm)

Świadomość:  warunek myśli, odczuć i woli oraz zjawisko im towarzyszące; rozpoznawanie przez myślący podmiot własnych czynów lub uczuć.

Cele kształcenia- planowane zmiany w osobowości uczniów, których realizacji służy -> kształcenie. Ogólne cele kształcenia – zmierzają do wywołania zmian w sferze poznawczej poprzez pośrednie oraz bezpośrednie zdobywanie wiadomości i umiejętności emocjonalnej, kiedy dotyczą przeżywanych wartości estetycznych, a także krystalizowania się norm etycznych oraz praktycznej, na która składa się poznawanie oraz korzystanie z różnych narzędzi i urządzeń, a także wytwarzanie określonych przedmiotów. Szczegółowe cele kształcenia obejmują:

- zaznajamianie uczniów z usystematyzowanymi podstawami wiedzy

- rozwijanie u dzieci i młodzieży zainteresowań i potrzeb poznawczych, samodzielnego myślenia i działania, a także nawyku ustawicznego uczenia się

- kształtowanie u uczniów określonego systemu wartości .

Taksonomia celów jest głównym czynnikiem rozwijania świadomości:

- wiedza

-umiejętność

- rozumienie

-analiza

-synteza

- ocena

PIRAMIDA PYTANIA DO KLASY!

Z perspektywy taksonomii celów (wiedza, umiejętność, rozumienie, analiza, synteza i ocena.)

według Bereźnickiego można wyróżnić 4 rodzaje świadomości:

- MITYCZNA: jest wtedy gdy poszczególnymi elementami taksonomii sterują mity, stereotypy, bezrefleksyjnie przyjęte ideologie i zawiadują mysleniem, że interpretacja jest na zasadzie „tak zawsze było”, „tak jest dobrze”, „tak będzie dalej”.

- INSTRUMENTALNA: (TECHNICZNA), definiowana jest przez pryzmat badań empirycznych, ankiet, ocena pewnego stanu bezwzględnie decyduje o interpretacji, nie szukamy źródeł i przyczyn, są to stany, fakty i zjawiska, cele kształcenia.

- PRAKTYCZNA: odwołuje się do norm, świata społecznego, wartość merytoryczna jest determinowana pewną normą, patrzymy na formę czyli przerost formy nad treścią.

- EMANCYPACYJNA: refleksja w działaniu – cele kształcenia + cele wychowawcze – ich interpretacja. Świadome , odpowiedzialne działanie, ukierunkowane na rozpoznawanie warunków swojej opresji oraz uwalnianie się od tego. ( Próba uwolnienia się od świadomości praktycznej i instrumentalnej)